Begin 2020 kocht ik in een opwelling een stukje olijfboomgaard in Puglia, Zuid Italie. Op het stuk land van 6.500m2 staan 24 eeuwenoude olijfbomen, plus een aantal amandel- vijgen- en andere fruitbomen. Ook is er een meer dan 200 jaar oud mini-huisje, een traditionele ‘Trullo’, die alleen in deze regio voorkomt. Mijn Tiny Trullo landje is een oase van rust en natuur. Ik werd er op slag verliefd en ging het avontuur aan.
Geniet je ook mee?
Tegelijk met de lente, die mijn olijfboomgaard in een bloemenzee omtovert, ben ik ook weer een beetje aan het ‘opbloeien’. Terug komen bij jezelf na een lange tijd van recovery klinkt makkelijker dan het lijkt, zeker als je jezelf jarenlang helemaal hebt verloren in een teleurstellende relatie. Maar de kleur komt langzaam terug in mijn leven. Ik kocht zelfs een gekleurde ‘protest sweater’. Ik merk dat ik veel leer van de natuur. Blij dat ik hier in Puglia niet alleen verbonden ben met het internet (World Wide Web), maar ook met het ‘Wood Wide Web’ 🌳 🌳 🌳 . In deze inspiratieshot een aantal inzichten en tips over hoe wij en alles met elkaar verbonden is/zijn.
Als je zoveel reist en je nooit langer dan een paar weken op één plek blijft, hoe houd je je business dan draaiende? Hoe werkt dat met een virtual assistant en wat voor taken besteed je aan hem/haar uit? Ik krijg de laatste tijd veel van dit soort vragen. Iedereen is (te) druk en velen hebben zelfs geen tijd om zich te verdiepen in hoe je dingen kunt uitbesteden. Daarom in deze Inspiratie Shot een aantal persoonlijke ervaringen en concrete tips over slimmer werken en taken uitbesteden aan virtual assistants of aan ChatGPT, de populaire Artificial Intelligence tool. Oók (juist!) geschikt voor ondernemers en schrijvers met een klein budget. Laat je verbazen en inspireren door de mogelijkheden…
Wat als je alles in je leven ‘onder controle’ hebt en dan plotseling wordt geconfronteerd met een gezondheids-issue? Een ‘duivels dilemma’ zelfs? Dan wordt je gedwongen met heel andere ogen naar je situatie te kijken. Zeker als het, zoals bij mij, een oogprobleem betreft, je al een stuk zicht bent verloren, en het risico op blind worden aan 1 oog ineens heel dichtbij komt... Hoe ga je om met zo’n situatie, of een vergelijkbare tegenslag? Luister je naar de experts? Ga je zelf op onderzoek uit? En wie vertrouw je meer? De dokters of je eigen gevoel? In deze inspiratie shot duiken we diep, heel diep in de menselijke psyche. Durf je het aan om mee te duiken?
Puglia wordt steeds populairder, van de ANWB gids tot hippe tijdschriften, kranten en special editions: iedereen schrijft erover. Helaas doen alle journalisten dezelfde plekken aan, terwijl er zoveel méér is. Wil je het echte Puglia ontdekken? Omdat ik nu al een paar maanden, nagenoeg zonder onderbreking, in Puglia ben, wil ik graag mijn liefde voor dit authentieke stukje Italië met je delen. In deze inspiratie shot vind je tips, inzichten en leuke wetenswaardigheden. Of je nu een keer op vakantie wilt, hier wilt werken (tijdens mijn Workation in april?), wellicht hier een tijdje wilt komen wonen of zelfs investeren, daar gaan we…
Als je zou moeten kiezen, zou je dan liever blind of doof zijn? Weet je nog hoe je deze hypothetische vraag beantwoordde? Ik koos altijd voor zicht. Ook al weet ik dat geluid en het kunnen voeren van een gesprek belangrijk zijn; als schrijver, lezer en reiziger heb ik mijn ogen het meest nodig. Het was dus flink schrikken toen ik een paar weken geleden plotseling lichtflitsen in mijn rechteroog oog had. Ik haastte me naar de spoedeisende hulp van een Italiaans dorpsziekenhuis… Uiteindelijk bleek een deel van mijn netvlies logelaten te zijn en verloor ik een deel van mijn het zicht in één oog. Ik heb veel inZICHTen opgedaan van deze ervaring, die ik graag met je deel in deze inspiratieshot.
Hoe geduldig ben jij? Ik vind het vreselijk als dingen niet snel genoeg gaan…. Is geduld een ‘schone zaak’ zoals weleens gezegd wordt? Of is het juist goed om sneller te willen? Hier in Puglia word ik tijdens de bouw, waar ik inmiddels middenin WOON, dagelijks geconfronteerd met situaties waarbij geduld word gevraagd. Bouwvakkers komen te laat, of juist veel eerder dan afgesproken, of komen helemaal niet. Materiaal wordt veel te laat geleverd. Leveranciers kunnen het adres niet vinden, maar nemen niet de moeite om te bellen of de Google maps locatie, die ik altijd meestuur, te bekijken. Mijn buurman Mario, die mijn tiny house bouwt, moet steeds vaker om me lachen, als ik even snel iets wil doen, wat natuurlijk nooit zo werkt. Hij zegt dan “Esther, je moet geduld leren hebben. Zo gaat dat hier..” En ja, misschien ben ik daarom ook wel in Puglia terecht gekomen, om dat te leren. Maar mijn drive naar efficiency wordt wel op de proef gesteld. Wat is belangrijker? Efficiency, of je relaxed voelen?
Hoe geduldig ben jij? Ik vind het vreselijk als dingen niet snel genoeg gaan…. Is geduld een ‘schone zaak’ zoals weleens gezegd wordt? Of is het juist goed om sneller te willen? Hier in Puglia word ik tijdens de bouw, waar ik inmiddels middenin WOON, dagelijks geconfronteerd met situaties waarbij geduld word gevraagd. Bouwvakkers komen te laat, of juist veel eerder dan afgesproken, of komen helemaal niet. Materiaal wordt veel te laat geleverd. Leveranciers kunnen het adres niet vinden, maar nemen niet de moeite om te bellen of de Google maps locatie, die ik altijd meestuur, te bekijken. Mijn buurman Mario, die mijn tiny house bouwt, moet steeds vaker om me lachen, als ik even snel iets wil doen, wat natuurlijk nooit zo werkt. Hij zegt dan “Esther, je moet geduld leren hebben. Zo gaat dat hier..” En ja, misschien ben ik daarom ook wel in Puglia terecht gekomen, om dat te leren. Maar mijn drive naar efficiency wordt wel op de proef gesteld. Wat is belangrijker? Efficiency, of je relaxed voelen?
De afgelopen maand was een chaos van verplaatsingen. Van Amsterdam naar Italië, via vrienden in Portugal naar Miami en met diverse stops weer terug naar Italië, waar ik nog steeds in een Airbnb verblijf, omdat mijn huisje nog niet klaar is. Onrustig, maar ik weet dat er binnenkort rust komt; als ik in mijn Tiny House kan en dat kan gaan inrichten. Het einde is in zicht. Ondertussen heb ik via WhatsApp dagelijks contact met een vriendin in Hawaii die tijdelijk homeless is. Er is een huizencrisis omdat sinds corona veel Amerikanen van het vaste land naar de eilanden zijn verhuisd, waardoor zowel koop- als huur huizen niet te vinden of niet te betalen zijn. Mijn vriendin leeft in haar auto en staat compleet in de overlevingsstand, zonder uitzicht op beter. Een aantal coaching klanten staan op het punt om hun huis op te geven en in een camper op reis te gaan en ondernemer te worden. Hoewel dat voor hen een bewuste keuze is, geeft dat ook stress. Dat alles zet aan tot denken. Wat betekent een (t)huis? Is dat een fysieke plek? Is het ‘where the heart is’? Is het waar je laptop automatisch de WiFi herkent? Deze maand een aantal overpeinzingen, zodat jijzelf kunt bepalen wat (t)huis voor jou betekent.
Toen ik er achter kwam dat de olijfbomen op mijn TinyTrullo landje besmet zijn met het dodelijke Xylella virus in de hoop dat ik een oplossing kon vinden. Veel mensen reageerden betrokken, anderen kwamen met mogelijke oplossingen en sommigen hielpen door een olijfboom te adopteren. Die adopties helpen om de diverse experimenten te financieren. Wat is er tot nu toe gebeurd?
Toen ik mijn olijfboomgaard in Puglia kocht, had ik natuurlijk wel de verhalen gehoord over de dodelijke bacterie Xylella, die in het zuiden van Italie alle olijfbomen al heeft gedood. Maar iedereen in mijn buurt zei/hoopte dat het zo’n vaart niet zou lopen, het was nog ver weg, er werd vast een oplossing voor gevonden. Ik besloot de locals te volgen, mijn kop in het zand te steken en te genieten van mijn prachtige olijfbomen.