Een ‘oogje dichtknijpen’

Inspiratie shot januari 2023

Als je zou moeten kiezen, zou je dan liever blind of doof zijn? Weet je nog hoe je deze hypothetische vraag beantwoordde? Ik koos altijd voor zicht. Ook al weet ik dat geluid en het kunnen voeren van een gesprek belangrijk zijn; als schrijver, lezer en reiziger heb ik mijn ogen het meest nodig.
Het was dus flink schrikken toen ik een paar weken geleden plotseling lichtflitsen in mijn rechteroog oog had. Ik haastte me naar de spoedeisende hulp van een Italiaans dorpsziekenhuis… Uiteindelijk bleek een deel van mijn netvlies logelaten te zijn en verloor ik een deel van mijn het zicht in één oog. Ik heb veel inZICHTen opgedaan van deze ervaring, die ik graag met je deel in deze inspiratieshot.

Retinoschisis

Er is zoveel te vertellen, dat ik maar meteen een blog over mijn oogproblemen en de levenslessen schreef. Kort samengevat, ik blijk de erfelijke ziekte retinoscisis te hebben waarbij het netvlies zich in tweeen splitst. Hopelijk hebben ze verdere progressie kunnen stoppen met een vervelende laserbehandeling. Maar het gaat dus dus vroeger of later ook in mijn andere oog gebeuren, en er is niets aan te doen…😢 Minder schermpjes, geen inspanning meer die mijn gezicht/oog onder druk zet en altijd alert zijn op vallen, botsen of plotselinge bewegingen vanaf nu. Een van de meest impactvolle dingen die ik heb meegemaakt.
Wat ik er ondanks de schrik van opstak: dat ik nu nog meer kan oefenen met in het moment zijn. Dat ik op mijn eigen wereldbeeld mag vertrouwen. Dat ik meer met mijn hart moet leren kijken. EN: respect voor eenieder die met verminderd zicht worstelt, want het is echt even aanpassen…

Mentale fitheid

Stel je voor: je bent ineens half blind aan één oog, bent nog aan het herstellen van een laser behandeling en dan ‘moet’ je een privé schrijfweek begeleiden… Is het dan niet enorm ‘toeval’ als dat boek over ‘mentale fitheid’ gaat? Heidi Stiegelis heeft een model ontwikkeld waarbij je op een ‘gezonde’ manier met situaties om kunt gaan, ook al ben je niet klachten vrij. Samen hebben we deze week haar ‘Gezondheid-Waarden model‘ verder ontwikkeld (en heel lekker gegeten! ). Een kort video verslag:

Focus op mooie dingen

De singer-songwriter Nightbirde verwoordde het zo mooi tijdens haar fenomenale auditie bij America’s Got Talent“You can’t wait until life isn’t hard anymore before you decide to be happy”.
We hebben altijd een keuze: richt je je aandacht op de vervelende dingen, of focus je op de mooie dingen om ons heen? Hierbij een verzameling dingen waar we blij van worden.

Workshop alert

‘Toevallig’ 👀 organiseer ik deze maand workshops over ‘energie management en burnout preventie’ en over ‘zichtbaarheid’.

Moderne promotie & ‘free publicity’ workshop

Je hebt een belangrijke boodschap, maar je houdt er niet van om in de schijnwerpers te staan.

Deze live online workshop geeft je tips & tricks om zichtbaar te zijn, op een persoonlijke en natuurlijke manier.

Voor schrijvers, ondernemers, coaches, sprekers & digital nomads die online dezelfde impact willen hebben als offline.

Inspiration bites

MOVIE
See for me

Ik zocht naar films over mensen die hun zicht verliezen en kwam deze tegen. In ‘See for me’ wordt een stoere blinde ex-skiester tijdens het ‘cat-sitten’ in een groot huis verrast door een bende gewelddadige inbrekers.
Spannend!

APP
Be My Eyes

‘Be My Eyes’ is een mobiele app die blinden en slechtzienden helpt objecten te herkennen en alledaagse situaties het hoofd te bieden. Een online community van ziende vrijwilligers ontvangt foto’s of video’s en helpt via livechat. Meld je aan!

GEFELICITEERD! 🍾 🥂
Julie Ann Palm

De meeste mensen denken dat ik alleen schrijvers van non-fictie begeleid. Uiteraard zijn er veel business boeken en autobiografieen. Maar ik heb ook schrijvers geholpen met een kookboek, kinderboek, poeziebundel en nu zelfs een erotische thriller!
Weinig mensen weten hoe moeilijk en kwetsbaar het is om een (goed) erotisch verhaal te schrijven. En Julie heeft het gewoon gedaan!

GEFELICITEERD! 🍾 🥂
Robin van Sambeek

Een paar jaar geleden deed Robin mee aan de schrijfweek in Curaçao. Als piloot had hij veel ‘wilde’ verhalen die hij aan het papier toevertrouwde. De ondertitel ‘confessions of an airline pilot’ ontstond tijdens die week.
De afgelopen jaren heeft hij veel levenslessen geleerd, die hij allemaal in het boek verwerkte. Nu helpt hij mannen om in hun kracht te komen en gebruikt het boek als ‘visitekaartje’. Respect!

Wist je dat...?

… ik een hondje heb ‘gered’? En hij mij?
Op 24 dec reed ik naar het dorp en zag een hondje midden op de weg achter de auto’s aanrennen. Alsof hij net uit een auto was gezet. Hij kon ieder moment aangereden worden. Ik stopte langs de weg. Hij was te nerveus om zich te laten aanhalen, maar sprong wel meteen in mijn auto. Wat nu?
Ik besloot hem mee te nemen en na de kerst zijn baasje te gaan zoeken. Stopte bij de supermarkt om nog snel even hondevoer te kopen. Daar ontsnapte het beestje en was nauwelijks te vangen. Bij iedere auto suffelde hij nerveus of het wellicht zijn baasje was. 😢
Uiteindelijk is het hondje een week bij me geweest. Superleuk, maar eigenlijk niet te doen. Ik moest rustig aan doen met mijn oog, mocht niet bukken of tillen en dan heb je zo’n brok energie om je heen. Hij was niet gewend in huis te zijn (plaste overal) dus moest – geheel tegen mijn principes – aan de ketting buiten. Dus blafte hij de hele dag. Ik werd er nerveus van. En alles zat onder de modder, mijn huis, mijn terras, de auto en ikzelf.
Een hoogtepunt voor ons allebei was de dagelijkse wandeling van een uur om het huis. Heerlijk om met zo’n blije hond te wandelen! Hij leerde supersnel en bleef zonder riem bij me. En in mijn dromen gaf hij me advies om beter te aarden: hij liet me zien hoe je met je voeten ‘ankerpunten’ kunt maken, wat we samen oefenden tijdens het wandelen…
Zijn baasje terugvinden was onbegonnen werk. Het was een jachthond en jagers hier ‘gooien’ honden die niet goed genoeg zijn gewoon weg. Via via vond ik echter een super lieve familie voor hem, waar hij nu door het leven gaat als Leo. Dankjewel Leo, voor deze bijzondere ervaring ❤️ 🐾

esther with dog

Waar is Esther?

Ik was eigenlijk toch al van plan om wat langer op één plek te blijven; maar dan wel op ‘mijn manier’, met diverse tripjes. Helaas moest ik die allemaal cancellen vanwege mijn oog. Dus geen kerstdiner met mijn jaarclub in NL, niet skiën in januari en geen trein tripjes meer op mijn Interrail kaart… 😢
Maar dat betekent wel dat ik nóg meer ‘geland’ ben hier in Puglia. Ik vierde kerst bij een lokale familie, nieuwjaar met mijn schoonmaakster en electricien in een restaurant in het dorp 😜, zoals je op onderstaande foto kunt zien. Echt een antropologische ervaring…
Zo leuk om mijn dorp nóg beter te leren kennen! De eerste aanmeldingen voor Workation village Italie in april zijn binnen, dus ben ik de gaafste appartementen aan het uitzoeken en boeken voor de co-workers die hier een maand komen wonen en werken.
Benieuwd hoe mooi mijn Tiny House is geworden? Het is zo goed als klaar en ik heb het zelfs al op Airbnb gezet. Mocht je mijn paradijsje willen huren (bijvoorbeeld in maart als ik bij mijn vader in Miami ben en de schrijfweek op Curaçao geef, of tijdens de zomer) je kunt de beschikbaarheid op Airbnb checken. Wanneer je de boeking rechtstreeks bij mij maakt, dan krijg je 20% korting.

Inspiration in your inbox

Join 14,ooo people in 42 countries and receive inspiration and surprises every month. You can sign up for my free ‘inspiration shots’ in the footer of my website.