Onlangs werd ik gevraagd in een internationaal panel over AI en ethiek voor schrijvers. Wat me opviel? De toon van de discussie was voorzichtig en soms ronduit angstig. Alsof AI vooral iets is om bang voor te zijn. Begrijpelijk, want het is nieuw en de ontwikkelingen gaan snel. Maar ik zie juist vooral kansen. In plaats van te focussen op risico’s en beperkingen, pleit ik voor nieuwsgierigheid, verantwoordelijkheid en vooral: eigen regie. AI is geen vervanger van menselijk talent, maar een verlengstuk. Net als een goede redacteur, sparringpartner of copywriter die je werk naar een hoger niveau kan tillen. Mits jij degene bent die bepaalt wat er wel en niet in komt.

Laatst ging ik voor het eerst op bezoek bij de ouders van een Franse lover. Een spannend moment, want hoewel ik best goed Frans spreek, had ik de taal al een tijd niet meer actief gebruikt. En natuurlijk wilde ik een goede indruk maken… Ik besloot de voorbereiding slim aan te pakken en vroeg ChatGPT om mijn ‘schoonmoeder’ te spelen. “Stel me vragen zoals een nieuwsgierige Franse moeder dat zou doen,” typte ik, “en geef me feedback op mijn antwoorden.” Binnen een paar minuten was ik verwikkeld in een gesimuleerde conversatie over mijn reis en mijn werk. Toen ‘ze’ me vroeg of ik kon helpen haar lievelingsrecept klaarmaken, wist ik dat ik klaar was voor de echte test. Fast forward naar het diner: haar eerste vraag in het echt? “Hoe was je reis?” Precies wat ik had geoefend, ik voelde me meteen op mijn gemak. En ja, ik heb zelfs geholpen in de keuken. Misschien niet meteen de ideale schoondochter, maar ik wist me prima te redden.