Singapore

In de zomer van 2003 maakte ik een reis van twee maanden naar Australie, Nieuw Zeeland en Fiji, met een stopover van een paar dagen in Singapore. Hieronder het eerste deel van het reisverslag dat ik maakte.

Een eerste teken van leven uit Singapore. Ik zit hier nu in mijn eigen appartement net buiten het centrum met een prachtig uitzicht over een natuurgebied. Kopje thee erbij, de nieuwste Harry Potter, muziekje en lekkere Dim Sum snacks: ik kom de avond wel door!!!!

De dag voor ik vertrok ben ik lid geworden van Servas, een organisatie die reizigers en lokale mensen met elkaar in contact wil brengen om begrip tussen culturen te bevorderen. Als je op reis gaat, krijg je per land een lijst mee van mensen die graag buitenlanders in hun huis willen ontvangen. Normaal gesproken moet je ze 7 – 14 dagen van tevoren laten weten dat je komt, maar dat lukte me natuurlijk niet meer. Toch heb ik de ochtend van mijn vertrek nog maar een email gestuurd naar een paar mensen in Singapore. Tot mijn verbazing had ik een half uur later al twee reacties!

Een vrouw bood me dit appartement aan van een vriendin die op reis is. De eerste avond vertelde ze over het leven in Singapore en nam ze me mee naar een dineetje bij Indiase vrienden. Lieve mensen en verschrikkelijk lekker eten. Het is alleen jammer dat die Indiërs zo moeilijk te verstaan zijn als ze Engels spreken…. Hun gemompel doet me een beetje denken aan die Zweedse kok uit de Muppetshow…. Ik heb met mijn moeie jet-lag hoofd de hele avond naast een man gezeten die ik werkelijk niet kon verstaan. Ik heb beleefd geknikt tijdens zijn verhaal en at random ” aha” , “yes” en “no” gezegd. Hij was kennelijk aan het uitleggen hoe het in Singapore – of India is, want af en toe vroeg hij “……Holland….?” Dan zei ik maar “the same” …. De arme man moet nu wel een heel raar beeld hebben van ons landje…..

Singapore is verder precies wat men erover vertelt: superschoon, veilig en goed georganiseerd. Een melting pot van culturen. Gelukkig spreekt iedereen engels. Het enige dat mensen hier lijken te doen is eten en shoppen…. Achter de schermen wordt echter hard gewerkt.

In de bussen hangen tekeningen dat het op straat gooien van afval (zelfs een papiertje!) $1000 boete oplevert! Ook staat er dat je niet mag roken of eten in de bus en er is zelfs een apart plaatje om te laten zien dat je geen Durians (die stinkende tropische vrucht) mag eten in de bus….

De ziekte SARS is hier nu helemaal onder controle. Het is ongelofelijk hoe ze dat hebben aangepakt: er is zelfs een speciaal ” SARS-channel” op de TV! Met tips over hoe je je handen moet wassen en hoe je zo’n kapje voor je mond draagt… Alle taxi chauffeurs en obers werden ‘s ochtends getest en kregen dan een sticker met ” I’m OK” op. Nu nog loopt iedereen met zo’n button over straat… Overal zijn informatiefolders te krijgen en mondkapjes voor als je je niet goed voelt… In het vliegtuig kregen we zelfs een speciale thermometer voor eenmalig gebruik…. Je weet tenslotte maar nooit!

Vandaag ben ik met de bus de stad ingegaan en heb de hele dag rondgewandeld. En lekker gegeten natuurlijk! Ze hebben hier echt alles: Chinees, Thais, Indiaas, Maleisisch en ook nog mixen van alles. Ik voel me helemaal thuis! De nachtwandeling door de dierentuin is ook een aanrader. Zo zie (en HOOR!) je de nachtdieren. De verlichting is zo goed uitgedacht dat de dieren er geen last van hebben en je ze toch ziet. Je ziet alleen niet dat ze in kooien zitten… Spannend! Morgen ga ik met mijn gastvrouw ” little India” in. De volgende dag vlieg ik alweer naar Sydney voor het Australië avontuur…