Geduld…

Inspiratie shot november 2022

Hoe geduldig ben jij? Ik vind het vreselijk als dingen niet snel genoeg gaan….
Is geduld een ‘schone zaak’ zoals weleens gezegd wordt? Of is het juist goed om sneller te willen? Hier in Puglia word ik tijdens de bouw, waar ik inmiddels middenin WOON, dagelijks geconfronteerd met situaties waarbij geduld word gevraagd. Bouwvakkers komen te laat, of juist veel eerder dan afgesproken, of komen helemaal niet. Materiaal wordt veel te laat geleverd. Leveranciers kunnen het adres niet vinden, maar nemen niet de moeite om te bellen of de Google maps locatie, die ik altijd meestuur, te bekijken.
Mijn buurman Mario, die mijn tiny house bouwt, moet steeds vaker om me lachen, als ik even snel iets wil doen, wat natuurlijk nooit zo werkt. Hij zegt dan “Esther, je moet geduld leren hebben. Zo gaat dat hier..” En ja, misschien ben ik daarom ook wel in Puglia terecht gekomen, om dat te leren. Maar mijn drive naar efficiency wordt wel op de proef gesteld. Wat is belangrijker? Efficiency, of je relaxed voelen?

Bouw projecten blues

Mijn Tiny House is bijna af…. bijna. Ik ben letterlijk op de bouwplaats gaan WONEN als een soort van statement: nu moet het huisje echt snel klaar zijn. De afgelopen weken werd er iedere dag iets in werking gezet. Een gootsteen in de keuken, de douche, de afwasmachine, de kookplaat. Ik ben zo blij als een kind met iedere stap (zie video). De keukendeurtjes worden gemaakt van het hout dat ook gebruikt is om het cement te gieten, maar het duurt nog een maand voordat die er zijn.
Helaas kan ik de keuken nog steeds niet echt gebruiken, omdat het keukenblad nog geïmpregneerd moet worden om het witte cement te beschermen (er liep gisteren een zwerfkat overheen met rode modderpootjes 😱).
En het huis is super vochtig omdat de stuc op de muren nog moet drogen. De airco en vloerverwarming zijn al geinstalleerd, maar om ze in werking te stellen moet de electriciën komen, en die komt zijn huis niet uit als het regent, zoals deze week… Dus, nog maar even geduld…
Ondertussen manage ik ook de verbouwing van de Townhouse in het dorp. Soms rijd ik wel drie keer per dag op en neer. Alles heeft vertraging, er wordt niet gecommuniceerd. Af en toe word ik er hopeloos van. Maar zodra ik uit frustratie ‘loslaat’, wordt er ineens een volgende stap gezet. Het is net een dans: een stapje vooruit, eentje achteruit…

Het ‘zondag gevoel’

Na al het gestress met de bouwprojecten zat ik op Halloween (een feestdag hier in Italië) voor mijn Tiny House, te genieten van de zon, rust en stilte. Ineens kwamen er allemaal buren, vrienden en andere mensen langs. Mijn buren uit Rome kwamen mijn tiny house bekijken en lieten me de vorderingen bij hun @trulloEVO zien (zie foto). De geometra/surveyor kwam met zijn vriendin en bracht een doosje gebak mee. De designer kwam met haar vriend en bleef gezellig kletsen. Een dame uit Venetie die misschien het land naast me wil komen, kwam ook zomaar voor de tweede keer mijn landje op gelopen om even bij te praten. Er was rust, ik voelde me helemaal ‘local’ en ineens dacht ik: zo kan het dus ook! Gewoon ‘zijn’ en genieten. Zo doet men dat hier.

Olijfoogst: hoop voor mijn bomen?

Als ik mijn oogst vergelijk met voorgaande jaren, is het duidelijk dat de bomen het moeilijk hebben. Er zijn beduidend minder olijven en de PH waarde is iets hoger dan voorgaande jaren. Maar als ik het vergelijk met anderen in mijn omgeving, blijkt dat mijn bomen het wel beter doen dan anderen in hetzelfde gebied. Dus hopelijk helpen alle experimentele middelen die ik uitprobeer om de bomen een beetje weerstand te geven tegen de dodelijke Xylella bacterie.
De smaak van de versgeperste olijfolie is net als voorgaande jaren fan-tas-tisch: romig, grassig met een licht peperige ‘bite’. Vorig jaar maakte DHL een nachtmerrie van de verscheping naar NL. Ik hoop dat het dit jaar beter gaat. Vanaf 21 november ben ik een week in NL om alle bestellingen persoonlijk te verpakken en versturen. Er zijn nog een paar blikken over, dus je kunt mijn heerlijke @tinytrullo olijfolie nog in huis halen…

Ga jij al op workation? Kom je naar Puglia?

Steeds meer mensen besluiten hun werk een paar weken te verplaatsen naar een andere plek, liefst een zonnig land. Wat is een ‘workation’ nu eigenlijk precies? En welke veelgemaakte fouten moet je vooral niet maken als je remote gaat werken?
Misschien wil je wel een workation in Puglia uitproberen. Dan kun je zelf ervaren wat dit land met je doet; hoe je kunt relaxen en tegelijkertijd productief kunt zijn.
Je kunt deze winter ook in mijn trullo logeren voor een privé-schrijfweek. Zo kun je EN de magie van deze plek ervaren EN aan je boek werken met mijn hulp.
Enne… houd de maand april alvast vrij, want ik ben een super gave co-working maand in mijn dorp aan het organiseren, hierover binnenkort meer.
Mijn Tiny House tussen de olijfbomen en de Townhouse in het dorp zijn bijna te huur via Airbnb. Laat me alvast weten als je belangstelling hebt, dan krijg je eerste keus uit de beschikbare weken en natuurlijk een speciale vriendenprijs.

Workshop alert