Happy birthday to me…
Inspiratie Shot juli 2020
Zo. Ik ben dus sinds een paar dagen 50. Officieel. Raar hoor, want ik voel me gewoon nog steeds 35. Ik heb vanmorgen maar eens een serieuze blouse aangetrokken voor de Zoom calls die ik heb. Kijken of het een verschil maakt? 🙂
In deze ‘inspiratie shot’ wat inzichten van een vijftiger en nieuws over het cadeau dat ik mezelf gaf: een stukje olijfboomgaard in Puglia…
Inzichten van een vijftiger
Gek genoeg merk ik dat het best een bijzonders levensfase is om 50 te worden. De dag voor mijn verjaardag had ik ineens een moment van inzicht: het gevoel alsof ik voor het eerst van binnenuit kon voelen wat ik allemaal heb geleerd en bereikt in mijn leven tot nu toe. Niet de ‘buitenkant’ versie, maar ineens leek alles geïnternaliseerd te worden. Een bijzonder gevoel van voldoening en trots. Na afloop van mijn feestje was ik zo overwhelmed van alle lieve berichtjes en mooie mensen, dat ik niet eens meer een normale video op kon nemen. Je ziet in dit video-bericht dat al die lieve aandacht echt iets met me doet.
Ongemerkt is er ook iets aan het veranderen de afgelopen maanden. Ik ben gaan kijken naar hoe ik alle kennis die ik heb opgedaan kan consolideren en beschikbaar maken, zonder dat ik het zelf steeds hoef over te dragen. Ik ben videos voor ecourses aan het opnemen (over een boek schrijven en Digital Nomad worden), heb net een boek afgerond (‘Zo schrijf je een boek!‘) dat over een paar weken verschijnt(!) en heb nog veel meer plannen. Ook heb ik mezelf voor mijn verjaardag een project cadeau gegeven waar ik heel blij van wordt: een stukje olijfboomgaard in Puglia…
We zijn allemaal kapitein van ons eigen schip…
Een stukje land om te ‘aarden’
In februari kocht ik in een opwelling een stukje olijfboomgaard met een oud ‘Trullo’ huisje erop in Puglia; de hak van de laars van Italie. Door Corona kon ik pas vorige week terug om te tekenen bij de notaris. Nog best een ‘ding’ trouwens, want je moet bewijzen dat je goed genoeg Italiaans spreekt. Drie maanden DuoLingo hadden me wel een beetje een basis gegeven, maar niet klaargestoomd voor een uur lang ‘speed-Italiaans’ van de notaris. Kennelijk knikte en antwoordde ik toch steeds op het juiste moment, zodat ik uiteindelijk mocht tekenen. 🙂
Het voelt heerlijk om ‘mijn’ land te verkennen en plannen te maken voor de restauratie van de oude Trullo. Ik kan niet geloven dat in dit eetkamer hutje zonder water, verwarming, elektriciteit of toilet een gezin met 3 kinderen heeft gewoond! Ik ga het in originele staat herstellen, maar wel met een paar moderne gemakken. Wie weet wordt het een schrijfhutje, vakantiewoning of een retraite plek die ik (ooit; het blijft Italie) kan gaan verhuren.
Wil je een impressie? Doe dan mee met de Facebook Live rondleiding die ik ter plekke opnam.
And the winner is… me!
Al drie weken lang geef ik iedere dag een cadeau weg aan mijn volgers. Alleen op de avond van mijn 50e verjaardag en feestje was ik zo overwhelmed met mooie reacties van lieve mensen, dat mijn brein niet meer werkte. Dit is het enige dat ik nog uit kon brengen op de video van die dag:
De weggeef actie van mijn beste werk leek me de leukste manier om mijn 50e verjaardag te vieren. Doe jij al mee ? Er zijn nog heel veel mooie prijzen te winnen. Je kunt je nog aanmelden voor de komende drie weken iedere dag een cadeau: estherjacobs.info/birthday
Wist je dat...?
… mijn tanden vroeger alle kanten op stonden?!? 🙂 Ik noemde ze mijn ‘heksentandjes’. Hier op de foto met mijn lievelingshond Waldo kan je dat goed zien. Gelukkig is het allemaal goed gekomen en kijk ik nu met een ’big smile’ naar deze geweldige foto van de kleine Esther.
Ik wou dat ik even met haar kon praten, vertellen wat haar allemaal te wachten staat en het advies kan geven dat ze altijd op zichzelf moet vertrouwen. Tien jaar geleden heb ik dat trouwens gedaan in deze ‘brief aan mijn jongere ik’. Een aanrader. Leuk om te doen en het geeft geweldige inzichten.
Waar is Esther?
Ik ben de komende twee maanden in Amsterdam. Denk ik. Je weet het natuurlijk nooit. Ik kan toch zomaar ineens weer op een vliegtuig (of trein of boot) stappen om ergens anders heen te gaan. Maar ik heb in ieder geval alle reizen die gepland waren gecanceld. Maar eens even kijken en voelen hoe dat gaat zijn. De eerstvolgende trip waar ik enorm naar uitkijk is de schrijfweek in Mallorca in oktober.
Ondertussen staan er allemaal ‘ervaringen’ gepland die mijn vrienden me voor mijn verjaardag hebben aangeboden. Zo veel leuker dan ‘gewone’ cadeautjes, waar ik toch geen plek voor heb. Voor één ‘ding’ heb ik een uitzondering gemaakt: ik heb sinds kort een plant: een huis citroenboompje op het balkon van mijn ‘tiny house appartement’. Zou ik dan toch gaan ‘aarden’ nu?!? 🙂
Inspiration in your inbox
Join 14,ooo people in 42 countries and receive inspiration and surprises every month. You can sign up for my free ‘inspiration shots’ in the footer of my website.