365 Vakantiedagen per jaar

Ben jij iemand die van vakantie tot vakantie leeft? Of tel je je vakantiedagen af tot je weer aan het werk mag? Steeds meer mensen die werk hebben gevonden dat echt bij ze past, hebben niet het gevoel dat ze aan het werk zijn. Het valt me op dat vooral bij veel ZZP-ers werk en privé enorm door elkaar lopen. Maar ook sommige mensen die voor een baas werken, lijken echte balans te hebben gevonden. Op zondagmiddag gaan ze gerust nog even werken. Maar op een doordeweekse middag gaan ze zomaar lekker naar de kapper of brengen ze tijd met hun kids door. Er wordt natuurlijk veel ge-netwerkt (lees: lunchen of borrelen!) en al die ‘zakenrelaties’ zijn of worden vrienden. Zo zou je kunnen zeggen dat je OF altijd aan het werk bent, OF juist nooit het gevoel hebt dat je werkt! Grappig genoeg hoor je deze mensen die hun eigen tijd in kunnen delen zelden over de uren die ze maken. Het is een keuze die zij zelf hebben gemaakt en waar zij zich lekker bij voelen.

In psychologie magazine van april 2010 worden 12 factoren genoemd die bepalen of iemand gelukkig is met zijn werk. Een aantal factoren zijn vooral van toepassing op werken voor een baas, maar je kunt de meeste ook toepassen als je ZZP-er bent. Zo kun je in plaats van ‘baas’, bijvoorbeeld klant lezen. Je kunt jezelf testen door voor iedere factor een rapportcijfer toe te kennen. Hoe hoger het puntenaantal, hoe gelukkiger je er mee bent:

1. Heb je voldoende invloed op hoe je werkdag eruit ziet?
2. Maak je in je werk gebruik van je sterke kanten?
3. Is je werk ‘gemiddeld lastig’ zodat je voldoende uitdaging hebt, maar niet constant op je tenen hoeft te lopen?
4. Heb je genoeg afwisseling, maar niet zoveel dat je er stress van krijgt?
5. Weet je wat er van je wordt verwacht?
6. Heb je genoeg sociale contacten op je werk?
7. Heb je een fijn salaris/inkomen?
8. Heb je een veilige en plezierige werkomgeving?
9. Word je werk gewaardeerd door jezelf en anderen?
10. Heb je een plezierige relatie met je baas?
11. Zijn er goede toekomstperspectieven?
12. Worden werknemers en anderen eerlijk behandeld?

ZZP-er of ‘loonslaaf’, het valt me op dat flexibiliteit en je eigen tijd in kunnen delen vaak genoemde factoren zijn voor geluk. Dat blijkt ook uit een recent onderzoek van Nyenrode en De Persgroep Banen waarin een goede balans tussen werk en privé en de mogelijkheid om hun tijd zelf in te kunnen delen als belangrijkste drijfveren worden genoemd bij het kiezen van een baan. Daarna komen de drijfveren ‘uitdaging en ontwikkeling’ en ‘vrijheid en autonomie’. Het is ook duidelijk ook dat iedereen zijn eigen ‘speelruimte’ heeft. Voor de een is veel vrijheid een geluksfactor, een ander voelt zich dan juist stuurloos.

Huub van Zwieten van Talentfirst.nl schreef het boek “365 vakantiedagen per jaar” waarin hij dit fenomeen uitlegt. “Als je werk doet dat je echt leuk vindt, voelt het niet meer als werk. Je moet uitvinden wat jouw kracht en geluksfactoren zijn.” De zelfbenoemde ‘droombaangoeroe’ brengt zijn theorie natuurlijk ook in praktijk door alleen maar leuke evenementen te organiseren, boeken te schrijven en mensen te inspireren. Laatst had ik een meeting met hem terwijl we in zijn bootje door de Amsterdamse grachten voeren. Niet minder productief, zeker een stuk leuker dan een saai vergaderzaaltje!

Zelf ben ik op dit moment een zeilreis door de Cariben aan het maken. De ultieme vakantie? Of alleen een verandering van werkomgeving? Tijdens het zeilen schrijf ik namelijk drie nieuwe boeken, ben ik mijn boek “Wat is jouw excuus?” in het engels aan het vertalen en in de USA aan het promoten, zet ik een coaching club op voor ZZP-ers, geef ik teleseminars aan mensen die hun droom achterna willen en doe ik natuurlijk nieuwe inspiratie op. Ik hoef alleen de Belastingdienst nog maar te overtuigen dat ik toch écht aan het werk ben, hier in mijn bikini op de boot… Misschien kan ik mijn reiskosten zelfs declareren? Toch eens even navragen bij mijn accountant.

Helaas is het lastig om op een zeilboot een goede werkomgeving te creëren. Inspiratie genoeg (believe me!), maar het omzetten naar actie valt niet mee. Vooral als ik internet nodig heb. Dan moeten we eerst in een haven zijn, wifi ontvangst hebben of in een internet café klooien met de vaak langzame verbinding. Zo word ik me ineens pijnlijk bewust dat ik eigenlijk aan het werk ben, terwijl dit normaal gesproken zo vloeiend in elkaar overloopt. En nu begint de schoen te wringen. Moet ik mijn ‘inspiratie knopje’ uit zetten? Of meer moeite doen om tijd op het www door te brengen? In beide gevallen voel ik me een beetje schuldig…

Begrijp me niet verkeerd; het zeilen is heerlijk en het eilandhoppen een unieke ervaring! Maar gek genoeg betrap ik me er heel af en toe op dat ik de dagen aftel tot ik weer ‘gewoon aan het werk’ mag…

Gepubliceerd in VCV Magazine, juli 2010