Als alles verandert…
Inspiratie shot juni 2021

Soms heb je geen keus en verandert de wereld om je heen, of je nu wilt of niet. Hoe ga je daarmee om? Blijf je zitten mokken, voel je je slachtoffer of zoek je een nieuwe manier om het heft in eigen hand te nemen? Corona is natuurlijk een voorbeeld, maar ook ouder worden, geliefden die ziek worden, businessmodellen die veranderen en nog veel meer. In deze inspiratie-shot neem ik je mee langs een aantal voorbeelden.
PS: Deze ‘Follow your wind’ liveshow-opname biedt 1,5 uur durende inspiratie-boost. Het leukste interview dat ik in jaren heb gedaan: over reizen, investeren, mindset en hoe om te gaan met veranderende omstandigheden.
Chernobyl
Toen in 1986 de ramp met de kerncentrale gebeurde, was er een tweedeling bij de betrokkenen. Omdat in de USSR officieel een kernramp niet mogelijk was, downplayden de officials het gevaar, waardoor miljoenen mensen slachtoffer werden. Bang om een fout toe te geven, wilden ze het liefst doorgaan zoals gewend/gewenst, leven in een schijnwereld. Sommige wetenschappers protesteerden – met gevaar voor hun positie en zelfs hun leven – tegen de gang van zaken. Zij wisten dat alles nu anders was en dat ernaar gehandeld moest worden. Wat zou jij doen?
Deze geweldige 5-delige mini documentaire kijk je op HBO of (gratis) via Popcorntime (Chernobyl staat bij series, niet bij films).
Noom
Als je de 50 passeert, veranderen je hormonen. Dat merk je o.a. direct aan je stofwisseling en je gewicht. Wat je vroeger at en deed om die calorieën weer te verbranden, heeft niet meer hetzelfde effect. Er is dus een nieuwe aanpak nodig. Ik installeerde de Noom app en was meteen enorm onder de indruk. Over de informatie die je krijgt, hoe die wordt gedoseerd en vooral de inzichten over wat ik eet. Ik dacht dat ik heel gezond at, maar dat blijkt heel ‘calorie-dense’ te zijn (kokos, avocado, chia zaadjes, olijfolie, noten etc). Daarom maak ik sinds een paar weken andere keuzes en dat voelt super goed. Je kunt het 14 dagen uitproberen voor slechts €1: noom.com
Quarantaine-reis
Toen mijn vader alzheimer kreeg bedacht ik een systeem met Nederlandse care takers die drie maanden ‘zorg-vakantie’ vierden bij hem in Miami. Met Corona is het helaas niet meer mogelijk rechtstreeks uit Europa de USA binnen te komen. Oplossing: we plakken er nu gewoon 14 dagen ‘Caribbean quarantaine’ aan vast, zowel voor de care taker als voor mijzelf!
V.l.n.r.: de Amerikaanse caretaker Tee die de reddende engel was toen ik door Corona geen Nederlandse care-takers meer kon invliegen. Ze heeft al twee keer een termijn voor mijn vader (die naast haar staat) gezorgd, afgewisseld door mijn broer Michael, die niet op deze foto staat. Naast mij staat het gezin van mijn zus Danielle; haar man Leonardo en hun dochter Zarah die gelukkig vlakbij paps wonen.
Nomadland
Wat als je je baan verliest, je geliefde, je huis en misschien zelfs ook nog je gezondheid? Deze prachtige film gaat over een groep mensen die een manier hebben gevonden om dat verlies, die teleurstelling te verwerken: ze stappen uit de maatschappij zoals wij die kennen en reizen per minivan de USA door, van tijdelijk werk naar tijdelijke baan. Je ziet meteen waarom de film zoveel awards heeft gewonnen.
Live face to face events op lokatie!
Toen corona begon, zette in mijn hele business model om naar online. De workshops via Zoom en mijn online Schrijvers Mastermind lopen nog steeds goed. En toch voelt het heerlijk om ook live events en vooral retreats te doen. Eind mei kwamen 7 moedige schrijvers naar Mallorca en hadden daar een heerlijke tijd (zie ook de foto in de header), terwijl ze hun boek schreven. Maartje was er ook bij. Zij heeft samen met haar man Martijn (een chef-kok!) een aantal prachtige chalets in de Franse Alpen en guess what: op 10-17 okt doen we een schrijfweek bij hen! Daarnaast organiseer ik op 22 juni toch ook nog maar even een live ‘van idee tot boek’ workshop op Curaçao om lokaal talent te ondersteunen.
Wist je dat...?
…ik drie tattoos heb? Iedere tatoeage markeert een grote verandering in mijn leven en mijn manier om ermee om te gaan. Mijn eerste tatoeage liet ik in Japan zetten na een tantra week in Thailand: symbolisch ‘connecting the dots’ en ‘dansend door het leven gaan’. De tweede komt uit Argentinie. Drie kleine sterretjes op mijn buik voor de drie miskramen die ik ooit had; de kinderen die ik nooit kreeg zijn zo toch een beetje bij me. En de laatste is de handtekening van mijn vader in witte inkt aan de binnenkant van mijn onderarm. Door de Alzheimer verdwijnt hij langzaam, maar in de tattoo draag ik zijn energie altijd bij me.

Waar is Esther?
Ik ben nu op Curacao, op ‘doorreis’ naar Miami. Het doet echt iets met me om binnen een maand op de vijf plekken te zijn waar ik me helemaal thuis voel: Puglia, Mallorca, Amsterdam, Curaçao, Miami. Het was heerlijk om op Mallorca te zijn voor de schrijfweek, maar ook een beetje verdrietig, omdat de finca (het boerderijtje) dat ik daar met mijn ex Marinus had nu is verkocht. Het 200 jaar oude huis wordt grondig verbouwd. Pijnlijk om te zien, maar er komt vast weer iets moois voor in de plaats. Ik nam dus afscheid van de finca en zag dat alle 200 jaar oude amandelbomen helaas waren overleden, door hetzelfde xylella virus dat de olijfbomen in Puglia ook bedreigt. Maar dat is de natuur, we kunnen er niets tegen doen, alleen accepteren wat er is en er het beste van maken…

Inspiration in your mailbox
Join 14.000 people from 42 countries by signing up for my monthly ‘Inspiration Shot’ in the footer of this page