Geven is het nieuwe hebben

Heb jij een boormachine? Zo ja, dan gebruik je die waarschijnlijk slechts enkele minuten per maand en ligt die verder in een kast. En je buurman? Die heeft er waarschijnlijk ook een in zijn schuur liggen. Terwijl we eigenlijk helemaal geen boormachine WILLEN hebben. We willen alleen een gaatje in de muur als ons dat uitkomt!

Hoeveel spullen hebben we in de loop der tijd verzameld die we eigenlijk niet echt nodig hebben?
Door de opkomst van internet en social networks wordt het steeds makkelijker om vraag en aanbod, behoefte en oplossing bij elkaar te krijgen. Marktplaats zorgt er al jaren voor dat overtollige zaken eenvoudig kunnen worden doorverkocht; iets wat vroeger fysiek gebeurde, kan nu virtueel. De laatste tijd zien we echter ook veel slimme nieuwe initiatieven ontstaan als ‘koopdelen’, ‘dienstenruil’ en ‘durftevragen’.

Vroeger was vragen dom. Door om hulp te vragen liet je zien dat je het zelf niet aankon en toonde je je zwakte. ‘Durftevragen’ (met live events, op Facebook, als #dtv op Twitter en nu zelfs als boek) maakt vragen weer cool. Tegenwoordig wordt het steeds meer als een kracht gezien dat je om feedback of hulp vraagt. En wat nog mooier is: het blijkt dat de meeste mensen het heerlijk vinden om anderen te helpen!

Laatst kwam ik vroeg in de ochtend op Schiphol aan vanuit Curaçao. Ik had geen taxi kunnen regelen van station Breukelen naar Nyenrode. Vanuit de trein plaatste ik op Twitter en Facebook een oproep: wie kan me een lift geven? Toen ik in Breukelen aankwam, stond daar een vriendelijke onbekende op me te wachten, die mij en mijn koffer netjes naar Nyenrode reed… Beide werden we hier heel blij van!

Of het nu gaat om het vinden van een lift van A naar B, hulp bij je boekhouding, het organiseren van een Flashmob of een opruimactie van afval in het hele land; gelijkgestemde zielen weten elkaar steeds beter te vinden. Zonder moeite, zonder kosten en… zonder eigenbelang.

Als delen het nieuwe hebben is, dan is geven is het nieuwe krijgen…

Toch zijn sommigen nog huiverig ten opzichte van de vele crowdfunding, collaborative consumption en andere ‘deel-platforms’ op internet. Kun je die virtuele vreemden zomaar vertrouwen? Rachel Botsman legt in haar inspirerende speech op TED.com uit dat het tegenovergestelde juist het geval is: “technology is enabling trust between strangers.”

Doordat alle informatie zichtbaar en vindbaar is, kun je heel snel de ‘track record’ van iemand nakijken. Oplichters zijn zo extra zichtbaar. Als je kunt kiezen om in zee te gaan met Pietje die 99% van zijn 798 afspraken na is gekomen en Jantje die voor 50% van zijn 4 afspraken een ‘ontevreden’ naast zijn naam heeft staan, dan weet je het wel! En wat blijkt: het overgrote deel van de mensen op dit soort websites is gewoon te vertrouwen, net als in ‘real life’ (waar die statistieken overigens jammergenoeg niet op iemand voorhoofd staan…).

En wat hebben we eigenlijk te verliezen als het om dienstenruil of kennisdeling gaat? Als twee mensen een euro uitwisselen, hebben ze nog steeds allebei 1 euro. Wisselen zij echter hun ideeën uit, dan hebben ze na afloop allebei twee ideeën, of is er zelfs een nieuw, derde idee ontstaan.

Een kaars gaat niet minder branden als hij andere kaarsen aansteekt.

Delen is dus steeds minder ‘eng’, zeker in onze huidige kennis economie. Vandaar ook dat steeds meer professionals gratis hun kennis en tips weggeven. In blogs, in Youtube video’s of gewoon live. Er worden ook steeds vaker diensten geruild: mijn masseur doet binnenkort mee aan een free publicity workshop die ik geef in ruil voor een aantal massages. Voor ons beide heeft deze uitwisseling een grote waarde, en de deal wordt met gesloten beurs gemaakt.

Wat heb jij te geven? Ongebruikte spullen? Een luisterend oor? Ben je een handige klusser of heb je een specifieke skill? En wat heb je nodig? Iemand die je huis schoonmaakt? Je tuin doet? Een oppas voor je kids of huisdieren?
Voordat je je portefeuille pakt, Google eerst eens of je een deal kunt maken. En leer hoe goed het voelt om te geven. En om te ontvangen.

“We make a living by what we get. We make a life by what we give.” ― Winston Churchill